Lalka i Kafka

Franz Kafka, pisarz, który nigdy się nie ożenił i nie miał dzieci, szedł przez park w Berlinie, gdy spotkał dziewczynkę płaczącą z powodu zgubienia ulubionej lalki.

Bez powodzenia szukali razem lalki. Kafka powiedział małej Lenie (bo tak miała na imię), żeby spotkali się następnego dnia, by szukać dalej.

Gdy następnego dnia lalka się nie odnalazła, Kafka dał dziewczynce list napisany przez lalkę:
"Proszę, nie płacz. Wybrałam się w podróż, żeby zobaczyć świat. Napiszę ci o moich przygodach."

Tak zaczęła się historia, która trwała do końca życia pisarza.

Kafka spotykał się codziennie z Leną w parku o stałej godzinie. W trakcie spotkań Kafka czytał starannie napisane listy o kolejnych przygodach i rozmowach lalki, które dziewczynka uważała za urocze.

W końcu pisarz przyniósł lalkę i wręczył ją Lenie.
"Ale ona w ogóle nie jest podobna do mojej lalki" – mówi dziewczynka.

Kafka wręcza jej kolejny liścik napisany przez lalkę: "Moje podróże mnie zmieniły." Szczęśliwa mała dziewczynka tuli lalkę i zabiera ją do domu.

Rok później Franz Kafka umiera.

Wiele lat później dorosła już dziewczyna znajduje w środku lalki list. W tym małym liście, podpisanym przez Kafkę, napisał on:
"Wszystko, co kochasz, prawdopodobnie zostanie utracone, ale miłość w końcu wróci w inny sposób."